Dotyk, dźwięk, słowo. Alternatywne drogi do nauki w klasie.

Włączenie ucznia niewidomego w zajęcia klasowe wymaga nie tylko dobrej woli, lecz także świadomego planowania i znajomości zasad dostępności. Celem tego opracowania jest wskazanie praktycznych metod, dzięki którym nauczyciel może przekształcić tradycyjną lekcję w środowisko naprawdę dostępne. Dotyk, dźwięk i słowo stanowią w tym procesie równorzędne kanały poznania. Przedstawione poniżej strategie można wdrożyć w każdej szkole ogólnodostępnej, niezależnie od doświadczenia kadry w pracy z uczniem z dysfunkcją narządu wzroku.

DLA PEDAGOGÓW

typhlox

9/7/20253 min read

Nauczycielka pomaga niewidomemu uczniowi pisać na elektronicznym notatniku brajlowskim w klasie.
Nauczycielka pomaga niewidomemu uczniowi pisać na elektronicznym notatniku brajlowskim w klasie.

1. Zrozumienie zasad dostępności

1.1 Technologie wspierające

Oprogramowanie czytników ekranu (np. JAWS, NVDA) umożliwia osobom niewidomym korzystanie z komputera, odczytywanie dokumentów oraz nawigację po stronach internetowych za pomocą syntezatora mowy.
NVDA jest bezpłatne, można je uruchamiać z pamięci przenośnej USB, co ułatwia jego wykorzystanie w środowisku szkolnym.
W pracy dydaktycznej warto również stosować technologie dotykowe: grafiki wypukłe, modele 3D, makiety, które pozwalają „czytać” wykresy, mapy i schematy poprzez dotyk.

1.2 Zasada trzech kanałów

Przygotowując materiały dydaktyczne, należy zadbać, by informacja była przekazywana równolegle w trzech kanałach:

  • dotykowym (modele, grafiki wypukłe),

  • dźwiękowym (narracja, opisy audio),

  • słownym (tekst dostępny w brajlu lub obsługiwany przez czytnik ekranu).

Takie podejście nie tylko zwiększa dostępność, lecz także wspiera wielozmysłowe uczenie się, z korzyścią dla całej klasy.

2. Modyfikacja materiałów dydaktycznych

2.1 Modele i grafiki dotykowe

  • Przygotuj mapy, wykresy lub diagramy w wersji wypukłej.

  • Zróżnicuj faktury, aby poszczególne elementy były wyraźnie rozróżnialne.

  • Oznacz elementy brajlem lub dużym drukiem.

  • Naucz uczniów zasady: „najpierw ogólny skan, potem szczegóły”.

  • Włącz pracę grupową: uczniowie opisują model słowami, a uczeń niewidomy uczestniczy aktywnie poprzez dotyk i narrację.

2.2 Opisy audiowizualne i narracje

  • Każda prezentacja powinna zawierać alternatywny opis słowny lub nagranie audio.

  • Uczniowie powinni mieć możliwość powrotu do materiału poprzez pliki audio lub dostępne dokumenty.

  • W miarę możliwości wykorzystuj automatyczne systemy opisu slajdów lub narracje nagrywane przez nauczyciela.

2.3 Technologie cyfrowe i czytniki ekranu

  • Upewnij się, że pliki tekstowe i prezentacje są kompatybilne z czytnikami ekranu (np. JAWS, NVDA).

  • Dokumenty powinny mieć uporządkowaną strukturę nagłówków i opisy alternatywne dla obrazów.

  • Uczeń może korzystać z notatnika lub monitora brajlowskiego (np. BrailleNote Touch Plus, BraillePen).

  • Technologia ma wspierać proces dydaktyczny, nie go zastępować — o skuteczności decyduje sposób jej włączenia do pracy na lekcji.

3. Przykłady adaptacji lekcji

Pomysł A: Biologia – „Budowa komórki”

  • Model 3D komórki z materiałów o różnych fakturach.

  • Równoległy schemat wypukły z podpisami.

  • Uczniowie pracują w parach: jeden opisuje głosowo, drugi dotyka modelu.

  • Uczeń niewidomy może nagrać komentarz audio.

Pomysł B: Matematyka – „Wykres funkcji”

  • Wypukły wykres z opisami brajlowskimi lub grubą linią dotykową.

  • Praca z oprogramowaniem np. NVDA.

  • Zadanie domowe: nagranie, w którym uczeń opisuje zmiany funkcji matematycznej głosem.

Pomysł C: Historia – „Mapa migracji ludów”

  • Wersja dotykowa mapy, np. z warstwowych nakładek.

  • Narracja: „Przesuń palce wzdłuż trasy migracji – wyobraź sobie podróżnika”.

  • Praca grupowa: uczniowie opisują poszczególne trasy, włączając ucznia niewidomego do prowadzenia po „trasie dotykowej”.

4. Wskazówki dla nauczyciela

  • Zainstaluj i przetestuj darmowy czytnik ekranu (NVDA).

  • Twórz zestawy materiałów w kilku formach: standardowej, dotykowej i audio.

  • Zaplanuj lekcję symulacyjną — „Jak wygląda praca ucznia niewidomego”.

  • Zapytaj ucznia o preferowany sposób pracy i komunikacji przestrzennej.

  • Ustal zasady przekazywania materiałów z wyprzedzeniem.

  • Dokumentuj wnioski z adaptacji – tworzy to bazę dobrych praktyk dla zespołu pedagogicznego.

5. Podsumowanie

Adaptacja lekcji dla ucznia niewidomego nie polega na tworzeniu odrębnych treści, lecz na równoległym otwieraniu różnych ścieżek poznania.
Dotyk, dźwięk i słowo to trzy równoprawne drogi prowadzące do zrozumienia. Wdrażając takie podejście, nauczyciel nie tylko wspiera konkretnego ucznia, ale rozwija kulturę dostępności w całej klasie.

Źródło:

https://ati.gmu.edu/at-resources/vision/screen-readers/

https://www.teachingvisuallyimpaired.com/nvda-screen-reader.html

https://arxiv.org/abs/2201.08574

https://arxiv.org/abs/2201.08574

https://radr.rutgers.edu/resource/screen-readers-0

Klauzula informacyjna:
Treści zawarte w artykule opracowano na podstawie dostępnych źródeł, badań i doświadczeń praktycznych z zakresu edukacji włączającej. Mają one charakter edukacyjny i służą wspieraniu pracy pedagogów, nauczycieli, rodziców i opiekunów.
Projekt Typhlox tworzy i udostępnia materiały, które pomagają lepiej rozumieć potrzeby uczniów z niepełnosprawnością wzroku oraz budować bardziej dostępną i wrażliwą edukację.

Zastrzeżenie:
Materiały publikowane przez
Typhlox nie stanowią oficjalnych wytycznych instytucjonalnych ani porad prawnych. Mają charakter informacyjny i mogą stanowić wsparcie w praktyce pedagogicznej.