Dotyk, dźwięk, słowo. Alternatywne drogi do nauki w klasie.
Włączenie ucznia niewidomego w zajęcia klasowe wymaga nie tylko dobrej woli, lecz także świadomego planowania i znajomości zasad dostępności. Celem tego opracowania jest wskazanie praktycznych metod, dzięki którym nauczyciel może przekształcić tradycyjną lekcję w środowisko naprawdę dostępne. Dotyk, dźwięk i słowo stanowią w tym procesie równorzędne kanały poznania. Przedstawione poniżej strategie można wdrożyć w każdej szkole ogólnodostępnej, niezależnie od doświadczenia kadry w pracy z uczniem z dysfunkcją narządu wzroku.
DLA PEDAGOGÓW
typhlox
9/7/20253 min read


1. Zrozumienie zasad dostępności
1.1 Technologie wspierające
Oprogramowanie czytników ekranu (np. JAWS, NVDA) umożliwia osobom niewidomym korzystanie z komputera, odczytywanie dokumentów oraz nawigację po stronach internetowych za pomocą syntezatora mowy.
NVDA jest bezpłatne, można je uruchamiać z pamięci przenośnej USB, co ułatwia jego wykorzystanie w środowisku szkolnym.
W pracy dydaktycznej warto również stosować technologie dotykowe: grafiki wypukłe, modele 3D, makiety, które pozwalają „czytać” wykresy, mapy i schematy poprzez dotyk.
1.2 Zasada trzech kanałów
Przygotowując materiały dydaktyczne, należy zadbać, by informacja była przekazywana równolegle w trzech kanałach:
dotykowym (modele, grafiki wypukłe),
dźwiękowym (narracja, opisy audio),
słownym (tekst dostępny w brajlu lub obsługiwany przez czytnik ekranu).
Takie podejście nie tylko zwiększa dostępność, lecz także wspiera wielozmysłowe uczenie się, z korzyścią dla całej klasy.
2. Modyfikacja materiałów dydaktycznych
2.1 Modele i grafiki dotykowe
Przygotuj mapy, wykresy lub diagramy w wersji wypukłej.
Zróżnicuj faktury, aby poszczególne elementy były wyraźnie rozróżnialne.
Oznacz elementy brajlem lub dużym drukiem.
Naucz uczniów zasady: „najpierw ogólny skan, potem szczegóły”.
Włącz pracę grupową: uczniowie opisują model słowami, a uczeń niewidomy uczestniczy aktywnie poprzez dotyk i narrację.
2.2 Opisy audiowizualne i narracje
Każda prezentacja powinna zawierać alternatywny opis słowny lub nagranie audio.
Uczniowie powinni mieć możliwość powrotu do materiału poprzez pliki audio lub dostępne dokumenty.
W miarę możliwości wykorzystuj automatyczne systemy opisu slajdów lub narracje nagrywane przez nauczyciela.
2.3 Technologie cyfrowe i czytniki ekranu
Upewnij się, że pliki tekstowe i prezentacje są kompatybilne z czytnikami ekranu (np. JAWS, NVDA).
Dokumenty powinny mieć uporządkowaną strukturę nagłówków i opisy alternatywne dla obrazów.
Uczeń może korzystać z notatnika lub monitora brajlowskiego (np. BrailleNote Touch Plus, BraillePen).
Technologia ma wspierać proces dydaktyczny, nie go zastępować — o skuteczności decyduje sposób jej włączenia do pracy na lekcji.
3. Przykłady adaptacji lekcji
Pomysł A: Biologia – „Budowa komórki”
Model 3D komórki z materiałów o różnych fakturach.
Równoległy schemat wypukły z podpisami.
Uczniowie pracują w parach: jeden opisuje głosowo, drugi dotyka modelu.
Uczeń niewidomy może nagrać komentarz audio.
Pomysł B: Matematyka – „Wykres funkcji”
Wypukły wykres z opisami brajlowskimi lub grubą linią dotykową.
Praca z oprogramowaniem np. NVDA.
Zadanie domowe: nagranie, w którym uczeń opisuje zmiany funkcji matematycznej głosem.
Pomysł C: Historia – „Mapa migracji ludów”
Wersja dotykowa mapy, np. z warstwowych nakładek.
Narracja: „Przesuń palce wzdłuż trasy migracji – wyobraź sobie podróżnika”.
Praca grupowa: uczniowie opisują poszczególne trasy, włączając ucznia niewidomego do prowadzenia po „trasie dotykowej”.
4. Wskazówki dla nauczyciela
Zainstaluj i przetestuj darmowy czytnik ekranu (NVDA).
Twórz zestawy materiałów w kilku formach: standardowej, dotykowej i audio.
Zaplanuj lekcję symulacyjną — „Jak wygląda praca ucznia niewidomego”.
Zapytaj ucznia o preferowany sposób pracy i komunikacji przestrzennej.
Ustal zasady przekazywania materiałów z wyprzedzeniem.
Dokumentuj wnioski z adaptacji – tworzy to bazę dobrych praktyk dla zespołu pedagogicznego.
5. Podsumowanie
Adaptacja lekcji dla ucznia niewidomego nie polega na tworzeniu odrębnych treści, lecz na równoległym otwieraniu różnych ścieżek poznania.
Dotyk, dźwięk i słowo to trzy równoprawne drogi prowadzące do zrozumienia. Wdrażając takie podejście, nauczyciel nie tylko wspiera konkretnego ucznia, ale rozwija kulturę dostępności w całej klasie.
Źródło:
https://ati.gmu.edu/at-resources/vision/screen-readers/
https://www.teachingvisuallyimpaired.com/nvda-screen-reader.html
https://arxiv.org/abs/2201.08574
https://arxiv.org/abs/2201.08574
https://radr.rutgers.edu/resource/screen-readers-0
Klauzula informacyjna:
Treści zawarte w artykule opracowano na podstawie dostępnych źródeł, badań i doświadczeń praktycznych z zakresu edukacji włączającej. Mają one charakter edukacyjny i służą wspieraniu pracy pedagogów, nauczycieli, rodziców i opiekunów.
Projekt Typhlox tworzy i udostępnia materiały, które pomagają lepiej rozumieć potrzeby uczniów z niepełnosprawnością wzroku oraz budować bardziej dostępną i wrażliwą edukację.
Zastrzeżenie:
Materiały publikowane przez Typhlox nie stanowią oficjalnych wytycznych instytucjonalnych ani porad prawnych. Mają charakter informacyjny i mogą stanowić wsparcie w praktyce pedagogicznej.
© 2025. All rights reserved.